jueves, 24 de julio de 2014

O TREN DA MORTE.


9 da noite, do martes
Da noite de Santiago
O tren que marcha Madrid-Santiago. 
Toma a curva de Angrois.
E todo acaba.

A xente sae das casas da Vila. 
A xente morre o tren morre nas vías.
 Galiza chora, Galiza da a sua vida.
O telexornal da cifras, non podo crer
 Eu so leo e choro.
 O tren polos aires.
 Velocidade, noite, festa,
 Festa que non se prende a Compostela.
 Polo duelo da xente. 


As estelas do ceo de Santiago 
Son as vidas dos morros o tren da morte.



Sempre na nosa mente. 

Siempre na curva de Angrois 
Que eu pasei no mes de marzo.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Amor sin condiciones

Cobíjame a tu lado,  dame tu paz en versos  y cúbrete conmigo si hace frío. Desborda como un río tu saliva,  baña con tus lágrima...